12 yıl sonra okuyunca bende bir taraftan bunu yazanı odunla dövme arzusu uyandırıyor, ama diğer taraftan da bu tür kongrelerin performatif arızalarını düşündürtüyor. Mürekkep‘teki ilk yazım bu (1998, sayı 9; çok önemli bir dosyada kel alaka duruyor). Biraz da o yüzden çaylaklıkla kibir, tereddütle kendini gösterme (öğrenci kongresini Bakhtin’le düşünmek?) arasında bir kokusu var. Öte [...]![]()
